میزگرد بچهها(32)
موضوع میزگرد: دنیای بدون تلویزیون
گفتوگو و عکس: طیبه رضوانی
شرکتکنندگان:
غدیرسادات اعتمادی، دوازدهساله
زینبسادات الشوکی، دوازدهساله
زهرا نگینی، یازدهساله
آنقدر محو تماشای تلویزیون بود که اصلاً صدای مادر را نمیشنید. «با تواَم بچه؟ غذات یخ کرد.» نگاه گیجش را به صورت مادر دوخت و گفت: «با من بودی؟ چی گفتی مامان؟» مادر صدایش را بالا برد و گفت: «تو دیگه شورش رو درآوردی. یک ساعته سفره پهنه؛ اما تو لب به غذات نزدی.»
اما او ردّ نگاهش را از صورت عصبانی مادر گرفت و دوباره به صفحهی تلویزیون زُل زد.
به نظر شما، دنیای بدون تلویزیون چه جور دنیایی است؟
زینبسادات: خیلی دنیای خوبی است. مردم با هم مهربانتر هستند و به جای دیدن تلویزیون، بیشتر با هم صحبت میکنند.
غدیرسادات: به نظر من، دنیای بدون تلویزیون خیلی بده؛ چون آدم حوصلهاش سر میرود و نمیداند اوقات فراغتش را چهطور پر کند.
زهرا: من هم دنیای بدون تلویزیون را دوست ندارم. احساس میکنم دنیای تیره و تاری است.
چرا کودکان بیشترِ وقتشان را پای تلویزیون میگذرانند؟
زهرا: خب تلویزیون خیلی جذّابّیت دارد. رنگهای قشنگ و تصویرهای زیبای آن باعث میشود کودکان جذب برنامههایش شوند.
زینبسادات: ما وقتی برای اوقات فراغتمان برنامهای نداریم و به ورزش و تفریحات سالم یا مطالعه علاقه نشان نمیدهیم، خب مجبوریم وقتمان را پای تلویزیون هدر بدهیم.
غدیرسادات: الآن شرایط طوری شده که بچهها خیلی تنها هستند. پدر و مادرها هم وقت کافی ندارند که با بچهها بازی کنند. برای همین است که بچهها برای پر کردن تنهاییشان به تلویزیون پناه میبرند.
تماشای بیش از حد تلویزیون چه زیانهایی دارد؟
زهرا نگینی: معمولاً بچهها آنقدر آگاهی ندارند که بدانند تماشای کدام برنامه برایشان خوب است و کدام خوب نیست؛ برای همین، امکان دارد دیدن بعضی برنامههای نامناسب تأثیرات بدی روی تربیت آنها بگذارد. تازه باعث میشود شبها تا دیروقت پای تلویزیون بنشینیم و دیر بخوابیم. معلم بهداشت ما میگفتند دیر خوابیدن باعث میشود خوب رشد نکنیم و قدّمان کوتاه بشود.
غدیرسادات: بچهای که همهی وقتش را پای تلویزیون بگذراند، شادابی خودش را از دست میدهد و انرژی کافی برای درس خواندن ندارد و نمراتش ضعیف میشود.
زینبسادات: وقتی پای تلویزیون مینشینیم، تحرکمان کم میشود و به مرور زمان چاق میشویم. تازه امکان دارد به خاطر بد نشستن، ستون فقراتمان دچار مشکل شود. من خودم قبلاً خیلی تلویزیون میدیدم؛ برای همین الآن مجبورم موقع مطالعه از عینک استفاده کنم.
راهحل پیشنهادی شما برای کنترل تماشای تلویزیون چیست؟
زهرا: به نظرم، پدرها و مادرها نقش مهمی دارند. از اول نباید اجازه بدهند بچهها خیلی به تلویزیون وابسته شوند.
زینبسادات: بهتر است پدر و مادرها، اوقات فراغت بچهها را با ورزش و بازیهای جذاب پُر کنند.
غدیرسادات: میتوانند برنامهریزی کنند و به ما بگویند که مثلاً در روز، دو ساعت اجازه داری تلویزیون ببینی.
زهرا: بعضی تلویزیونها قفل کودک دارد. مامانها میتوانند از این امکان هم استفاده کنند.
ارسال نظر در مورد این مقاله