سرمقاله

روز یازدهم محرم

سردبیر

دیروز برای اهل‌بیت امام حسین(علیه السلام) روزِ سخت و دردناکی بود؛ روز دهم محرم یا عاشورای حسینی. همان روز عزیزی که برای شیعیان، روز عزای بزرگ است. بچه‌های کربلا تا دیروز، هیچ آبی برای نوشیدن نداشتند. از تشنگی، لب‌های‌شان خشکیده و ترک‌ترک بود و چهره‌ی معصوم‌شان پژمرده!

اما در روز عاشورا، داغ شهادت امام حسین(علیه السلام)، عمو عباس(علیه السلام) و یاران عزیزشان، تشنگی را از یاد بچه‌ها برد. حالا به‌جز امام سجاد(علیه السلام)، هیچ مردی در میان زن‌ها و بچه‌ها نبود. امام سجاد(علیه السلام) هم بیمار بودند. دشمنان، اهل‌بیتِ امام حسین(علیه السلام) را اسیر کردند و به سمت شهر کوفه بردند.

روز یازدهم محرم، روزی بود که آب به روی بچه‌ها باز شد؛ یعنی یزیدیان اجازه دادند آن‌ها آب بخورند؛ اما بچه‌ها دیگر شوقی برای خوردن آب نداشتند. آن‌ها با خود فکر می‌کردند ما می‌خواهیم از دستِ عموعباس‌مان آب بخوریم. امام حسین(علیه السلام)و عزیزانش در کنارمان باشند. دیگر خوردن آب برای ما هیچ لذتی ندارد... چه لحظه‌های دردناک و تلخی. خدایا...!