)
تا آسمان
نسرین شهبازی
من در خیال خود
در خواب و در رؤیا
هر روز می‌بافم
سجاده‌ای زیبا
*
سجاده‌ام باغی
سرسبز و بی همتاست
گل‌های نیلوفر
در دامنش پیداست
*
سر می‌کنم حالا
یک چادر گلدار
در زیر آن چادر
قد می‌کشم انگار
*
مرغ دلم از شوق
در حال پرواز است
یک راه نورانی
تا آسمان باز است
چتر حجاب
امین بهاری‌زاده
چادر زیبای من
مثل باغی پُر گُل است
جانمازم غرق در
عطر یاس و سنبُل است
زیر چادر صورتم
می‌شود چون قرص ماه
مادرم با ذوق و شوق
می‌کند من را نگاه
با نمازم می‌شوم
هم‌نشین با آفتاب
مثل چتری بر سرم
وا شده چتر حجاب
)
ارسال نظر در مورد این مقاله