در باغ نهجالبلاغه
نشانهی ناتوانی
لعیا اعتمادی
مامان گفت: «مریمجان! چرا دیگر با دوستت مائده مدرسه نمیروی؟»
مریم گفت: «مائده خسیس است؛ چون نگذاشت جواب سؤال را از روی ورقهاش ببینم!»
مامان گفت: «خوب نیست دربارهی دوستت اینطور حرف بزنی. تو باید خودت دَرسَت را بخوانی؛ نه اینکه جواب سؤال را از روی ورقهی دیگران ببینی!»
مریم خجالت کشید و سرش را پایین انداخت. مامان ادامه داد: «دخترم! حضرت علی(ع) میفرماید که غیبتکردن پشت سر دیگران، نشانهی ضعف و ناتوانی است!»
نهجالبلاغه، حکمت 461.
ارسال نظر در مورد این مقاله