بچه‌ها! تشویق یعنی چی؟ (ص 36 و 37)

بچه‌ها! تشویق یعنی چی؟ (ص 36 و 37)


میزگرد

طعم شیرینِ تشویق

گفت‌وگو از: طیبه رضوانی

عکس از:

شرکت‌کنندگان:

فاطمه نصرتی‌تنها، دوازده‌ساله

سمانه غفاری، یازده‌ساله

سیدمهدی حسینی، دوازده‌ساله

جواد آب‌روشن، دوازده‌ساله

بعضی‌ها فکر می‌کنند طعم و مزه فقط مخصوص‌ خوردنی‌هاست؛ اما به نظر من غیر از خوردنی‌ها خیلی چیزهای دیگر هم در این دنیا هست که طعم و مزه دارد. مثلاً بعضی خاطرات شیرین هستند و بعضی تلخ. خاطره‌ی جایزه گرفتن و تشویق، همیشه شیرین مثل طعم عسل است.

بچه‌ها! تشویق یعنی چی؟

فاطمه: همه‌ی ما یک سری استعدادهایی در وجود خودمان داریم که اطرافیان ما می‌توانند با قدرشناسی و تشویق، آن استعدادها را در ما تقویت کنند.

سمانه: تشویق کردن یعنی این‌که ما امتیازاتی را به دیگران بدهیم.

سید مهدی: تشویق یعنی این‌که ما بابت کارهای خوب دیگران به آن‌ها جایزه بدهیم.

جواد: تشویق یعنی لبخند؛ یعنی مهربانی؛ یعنی رضایت.

به نظر شما، تشویق خوب چه جور تشویقی ا‌ست؟

فاطمه: تشویق باید متناسب با سن و سال بچه‌ها و روحیات‌شان باشد.

سمانه: به نظر من باید مشخص بشود که ما دقیقاً برای کدام کارمان مورد توجه و تشویق قرار گرفته‌ایم. این‌جوری ما سعی می‌کنیم آن کار خوب را تکرار کنیم.

سیدمهدی: بهتر است بزرگ‌ترها هر دفعه یک روش جدید و جالب برای تشویق انتخاب کنند.

جواد: تشویق واقعاً باید در برابر کارهای خوب باشد. من اصلاً دلم نمی‌خواهد کسی الکی از من تعریف کند.

فکر می‌کنید تشویقِ بد هم وجود دارد؟

جواد: بله وجود دارد. مثلاً این‌که برای هر کار کوچکی به ما جایزه بدهند یا بگویند اگر فلان کار را انجام بدهی من برایت هدیه می‌خرم، این‌جوری بچه عادت می‌کند برای کارهایی که وظیفه‌اش هست هم توقع جایزه داشته باشد.

سیدمهدی: تشویق باید متناسب با کار ما باشه؛ یعنی برای یک کار کوچک، خوب نیست جایزه‌ی بزرگ بگیریم.

فاطمه: به نظر من هم بچه‌ها نباید پرتوقع بار بیایند و همه‌اش منتظر جایزه باشند. تشویق زیادی اصلاً کار خوبی نیست و خسته‌کننده است.

به نظر شما، با چه روش‌هایی می‌شود بچه‌ها را تشویق کرد؟

سمانه: تشویق حتماً لازم نیست مادی باشد؛ مثلاً می‌توانند در حضور بقیه، کار خوب ما را مطرح کنند.

فاطمه: ما رو به شهر بازی ببرند یا قول بدهند که تابستان به مسافرت برویم.

جواد: به نظر من، لبخند رضایت پدر و مادر از هر جایزه‌ای باارزش‌تر هست.

سیدمهدی: من شنیده‌ام در مدارس ژاپن وقتی می‌خواهند بچه‌ها را تشویق کنند، به آن‌ها تکالیف بیش‌تری می‌دهند و این یعنی این‌که ما به شما اعتماد داریم و می‌دانیم از پس تکالیف سخت‌تر هم برمی‌آیید. این هم یک جور تشویق است دیگر.

بهترین جایزه‌ی دنیا چیست؟

سمانه: کتاب.

فاطمه: پاداش الهی.

سیدمهدی: از یاران امام زمانq بودن.

جواد: زیارت کربلا.

CAPTCHA Image