مجید ملامحمدی

افغانستان همسایه‌ی قسمت شرقی کشور ماست. بیش‌تر مردم این کشور مثل ما به زبان فارسی حرف می‌زنند و فرهنگ و ادبیات و تاریخ‌شان با ما یکی است. در آخرهای دهه‌ی 50 شمسی، حکومت کمونیستی شوروی، به افغانستان حمله کرد تا آن‌جا را برای خودش کند؛ اما مردم شجاع این کشور در مقابل آن‌ها ایستادند و پیروز شدند.

بعد از آن، کشور افغانستان به دست گروه‌های مجاهد افتاد؛ اما آن‌ها خیلی زود با هم اختلاف پیدا کردند. در نتیجه گروهی وهابی به اسم طالبان حکومت را به دست گرفتند و عده‌ی زیادی از آدم‌های بی‌گناه را کشتند. شکر خدا چند سال بعد شَرّ طالبان از سر افغانستان کم شد.

الآن مردم آن‌جا نسبت به گذشته‌ی خود، در امنیت هستند. هرچند هنوز هم طالبان در بعضی شهرها بمب می‌گذارند و مسلمانان، به‌خصوص شیعیان را شهید می‌کنند. طالبان را دشمنان افغانستان مثل آمریکا و عربستان به وجود آورده‌اند. آن‌ها دوست ندارند این کشور آباد و مستقل باشد؛ اما جوان‌های بااستعداد و شجاع این کشور دیگر بلدند روی پای خود باشند و خودشان برای خودشان تصمیم بگیرند.

من افغانستان و مردمش را دوست دارم. جاهای دیدنی و تاریخی این کشور شبیه به مکان‌های تاریخی و قدیمی ماست. من دعا می‌کنم طالبان برای همیشه از بین برود و افغانستان سربلند بماند.

□

خدایا از تو سپاس‌گزارم که در کشورم ایران، اقوام و زبان‌های مختلف، همیشه با هم دوست و مهربان هستند و همه، یک‌رنگ، یک‌دل و یک‌صدا می‌گویند: «ایران بزرگ، دوستت داریم!»