)
مجید ملامحمدی
چادر نماز آبی
از وقتی که آدم‌ها بلد شدند شعر بگویند، حرف‌ها قشنگ‌تر و جمله‌ها زیباتر شدند. مهم‌ترین فرق یک شعر خوب با یک حرف و صحبت روزمره‌ی آدم‌ها، در این است که شعرها خیلی کوتاه هستند و حرف‌های اضافی ندارند. عبارت‌ها و کلمه‌های‌شان زیبا هستند و با خواندن آن‌ها، خواننده احساس خوبی دارد.
مثل این شعرِ سعدی:
سعدیا! مردِ نکونام نمیرد هرگز
مرده آن است که نامش به نکویی نبرند
سعدی – شاعر بزرگ ایرانی – در این شعر به خودش می‌گوید: «ای سعدی! آدمی که نام نیک دارد. هرگز نمی‌میرد. آدم مرده کسی است که از او نام نیکی نبرند و فراموش می‌شود.»
حالا دیدید که یک شعر خوب و قشنگ چه حسی خوبی به ما می‌دهد و چه راحت در ذهن و خیال ما می‌ماند.
«آب و تاب» اسم یکی از کتاب‌های خوب شعر برای کودکان است. شاعر آن، خانم سعیده موسوی‌زاده است. او نشسته و با دقت و حوصله دوازده تا از شعرهای قشنگش را توی این کتاب جمع‌آوری کرده؛ شعرهایی که هر کدام در یک زمان خاصی سروده شده‌اند.
خانم موسوی‌زاده در این کتاب از چند عنصر مهم شعری استفاده کرده است. مثل استفاده از نگاه خوب، تشبیه، سوژه، موضوع جذّاب و...
نگاه شاعر به زندگی و چیزهای دور و برش خوب و تازه است. شاعر اگر می‌خواهد در مورد آدم‌ها، حیوانات و اشیاء دور و برش شعر بگوید، باید با یک نگاهِ تازه بگوید؛ یعنی حرف‌هایش با حرف‌های عادی مردم فرق کند. من یکی از شعرهای قشنگ این کتاب را برای تو انتخاب کرده‌ام:
چادر آبی، چادر سیاه
پوشیده آسمان باز
چادر سیاه خود را
ماه است صورت او
گرد و سفید و زیبا
□
هر صبح می‌تکاند
از چادرش ستاره
آن وقت کم‌کم آن را
تا می‌کند دوباره
□
می‌پوشد او به جایش
چادر نماز آبی
از راه می‌رسد باز
یک روز آفتابی
شاعر در این شعر آسمان را در هنگام شب، مثل یک بانویی دیده که چادر مشکی بر سر کرده و صورتش مثل ماه گرد و سفید و زیباست. صبح که می‌شود چادر مشکی خودش را با چادر نماز آبی‌اش عوض می‌کند.
در این‌جا، شاعر، آسمان آبی را در هنگام روز مثل یک کسی دیده که چادر نماز آبی رنگی را بر سرش کرده است.
حالا دیدید که نگاه یک شاعر به آسمان در هنگام روز و شب چه‌قدر شاعرانه است. شما هم سعی کنید که از این نگاه خوب استفاده کنید و شعرهای دیگر این کتاب را به دقت بخوانید:
آب و تاب
شاعر: سعیده موسوی‌زاده
تصویرگر: مرضیه قوام‌زاده
انتشارات: کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان
)
ارسال نظر در مورد این مقاله