محمدرضا صادقی

به کشور هند سرزمین شگفتی‌ها می‌گویند. این کشور در قسمت جنوب قاره‌ی آسیا قرار دارد. هند با ۱/۲۰۰/۰۰۰ نفر جمعیت، بعد از کشور چین، دومین کشور پر جمعیت آسیا و جهان است. مساحت کشور هند به ۳/۱۶۶/۴۱۴ کیلومتر مربع می‌رسد. کشور هند، همسایه‌های زیادی دور خودش ردیف کرده است. هند یکی از قدیمی‌ترین تمدن‌ها و فرهنگ‌های روی زمین را دارد. دین بیش‌تر مردم آن هندو است. هندوها آداب و رسوم عجیبی دارند. مثلاً آن‌ها مرده‌های خود را می‌سوزانند و خاکسترش را توی رودخانه می‌ریزند. گاهی بعضی حیوانات مثل گاو را مقدس می‌دانند و آن را می‌پرستند! یا جلوی مجسمه‌هایی از سنگ و چوب، تعظیم می‌کنند! هندی‌ها بعضی از مراسم‌های مذهبی خود را در معبد‌ها و یا رودخانه انجام می‌دهند! در کشور هند، ساختمان‌ها، آثار تاریخی، و معبدهای قدیمی و باشکوه زیادی قرار گرفته است. برای همین هر سال گردش‌گران از همه جای دنیا به هند می‌روند. در کشور هند آثار اسلامی و مسجدهای زیبایی هم دیده می‌شود. بناهای شهر حیدرآباد و ساختمان تاج‌محل، از جذاب‌ترین نمونه‌های آثار اسلامی هند هستند. البته ما ایرانی‌ها در مسلمان شدن هندی‌ها نقش زیادی داشته‌ایم و برای همین است که زبان و شعر فارسی، مورد علاقه‌ی مسلمانان هندی بوده است. کشور هند با پیشرفت‌های مهمی که داشته ولی هم‌چنان کشوری فقیر به حساب می‌آید. جمعیت خیلی زیاد مردم در هند، خیلی وقت‌ها دردسرساز است. مردم فقیری که کار و درآمدی ندارند و به سختی زندگی می‌کنند. آن‌ها بهداشت مناسبی ندارند وقت سوار شدن بر اتوبوس‌ها، مترو و یا قطار بین شهری، جمعیت مثل مور و ملخ، روی سر هم می‌ریزند و منظره‌های جالبی را به وجود می‌آورند! طبیعت هند برای خودش عالمی دارد و جنگل‌های انبوه آن‌جا محل زندگی فیل‌های آسیایی، شیرها، پلنگ‌ها، ببرها، میمون‌ها و مارهای جورواجور است. هند، سال‌ها زیر پای بیگانه‌ها به‌خصوص انگلیسی‌ها، اشغال شده بود، ولی سرانجام با رهبری یک مبارز بزرگ به اسم گاندی، به استقلال رسید.

دوستی بین مردم هند با مردم ایران، خیلی قدیمی است؛ خیلی قدیمی.