سعید عسکری

کشور ایران، یک کشور اسلامی بود. مردم ایران می‌خواستند خودشان برای کشورشان تصمیم بگیرند؛ اما شاهی بر کشور ایران حکومت می‌کرد که به دین اهمیت نمی‌داد و مانند یک نوکر، گوش به فرمان رئیس‌جمهورهای آمریکا و انگلیس بود. اگر علما و مردم هم به رفتار او اعتراض می‌کردند آن‌ها را زندانی و شکنجه می‌داد یا شهیدشان می‌کرد. تا این‌که یک عالم بزرگ دینی به نام امام خمینی بر علیه شاه قیام کرد، مردم هم از او پیروی کردند و بعد از سال‌ها تلاش و مبارزه انقلاب پیروز شد. انقلاب، هدیه‌ای از طرف خدا بود که به ملت ایران داده شد. این انقلاب برکت‌ها و دستاوردهای زیادی داشت که با تعدادی از آن‌ها بیش‌تر آشنا می‌شویم:

برکات دینی

در زمان رضاشاه و پسرش محمدرضا پهلوی، جلوی انجام کارهای دینی گرفته می‌شد. در بعضی از زمان‌ها حتی اجازه‌ی عزاداری برای امام حسینm را به کسی نمی‌دادند و یا جلو حجاب خانم‌ها را می‌گرفتند و به زور چادر را از سر آن‌‌ها می‌کشیدند و... اما بعد از پیروزی انقلاب اسلامی به مسائل دینی اهمیت زیادی داده می‌شود.

نابودی رژیم شاهنشاهی

در رژیم شاهنشاهی، یعنی یک شاه بر کشور حکومت می‌کرد. او هر طور که می‌خواست با کشور و مردم رفتار می‌کرد و هیچ قانونی را قبول نداشت. اگر شاه می‌مرد، پسرش جانشین او می‌شد؛ هر چند فرزند او فردی بی‌عرضه و بی‌لیاقت بود. فقط به خاطر این‌که پسر شاه بود؛ اما در جمهوری اسلامی، مردم خودشان با شرکت در انتخابات و رأی دادن، مسئولین حکومت را انتخاب می‌کنند.

استقلال و آزادی

استقلال و آزادی یکی از شعارهای مهم انقلاب بود. قبل از انقلاب، کشور ما یک کشور وابسته بود. شاه اجازه نداشت برای کشور تصمیم بگیرد. کشورهای انگلیس و آمریکا در کشور ما دخالت می‌کردند. مثلاً قبل از انقلاب فقط حدود پنجاه هزار نفر نظامی و غیرنظامی آمریکایی به ایران آمده بودند و در هرکاری دخالت می‌کردند. با پیروزی انقلاب، خارجی‌ها از کشور ایران فرار کردند و خود ایرانی‌ها اختیار کشورمان را در دست گرفتند.

پیشرفت تحصیلی

قبل از انقلاب تعداد افراد بی‌سواد در کشور خیلی زیاد بودند. خانواده‌های روستایی و فقیر و دختران، امکان درس خواندن نداشتند. کسی هم اهمیتی به آن‌ها نمی‌داد؛ اما امام خمینی یک سال پس از پیروزی انقلاب اسلامی دستور دادند نهضت سوادآموزی تشکیل شود. مربیان نهضت به روستاهای دورافتاده و شهرهای کوچک می‌رفتند و به افراد بی‌سواد آموزش می‌دادند. تعداد زیادی از افراد بی‌سواد، باسواد شدند و حتی بعضی از آن‌ها به دانشگاه هم رفتند. مدرسه‌ها و دانشگاه‌های زیادی بعد از انقلاب ساخته شد.

پیشرفت‌های علمی

در زمان شاه، کشور ما پیشرفت علمی چندانی نکرده بود. ما باید وسایل مورد نیاز و افراد متخصص را از خارج وارد می‌کردیم. حتی برای درمان بیماران دکتر کافی نداشتیم و مجبور بودیم از دکترهای هندی استفاده کنیم؛ اما الآن پزشک‌های ما در زمینه‌های مختلف پیشرفت کرده‌اند و از خیلی از کشورها برای مداوا به ایران سفر می‌کنند؛ هم‌چنین در انرژی هسته‌ای، علوم فضایی و خیلی از علوم دیگر پیشرفت کرده‌ایم.

پیشرفت‌های نظامی

همان‌طور که می‌دانید هر کشوری برای دفاع خود به سلاح نیاز دارد ما در گذشته باید اسلحه‌های مورد نیاز را از کشورهای دیگر وارد می‌کردیم. آن‌ها هر وقت دل‌شان می‌خواست به ما اسلحه می‌دادند. اما ایران با تلاش‌های شبانه‌روزی دانشمندان خود توانست تجهیزات نظامی مورد نیاز خود را بسازد. کشورِ ما الآن می‌تواند هواپیماهای جنگی پیشرفته و موشک‌های دقیقی تولید کنند. به همین خاطر دشمنان ما دیگر فکر حمله به ایران را در سر نخواهند داشت.

نابودی فقر

قبل از انقلاب افراد فقیر زیادی در کشور ما زندگی می‌کردند و حکومت شاه به فکر آن‌ها نبود؛ اما بعد از انقلاب امام دستور دادند به داد محرومان برسند. برای همین کمیته‌ی امداد امام خمینی تشکیل شد. کمیته‌ی امداد تلاش می‌کند به افراد فقیر کمک کند تا زندگی آبرومندانه‌ای داشته باشند. هم‌چنین به فرزندان آن‌ها کمک می‌کند تا ادامه تحصیل دهند.

آبادانیِ شهرها

در زمان گذشته بسیاری از روستاها و شهرها برق و آب مناسب نداشتند. امروزه تعداد زیادی از شهرهای کشور از خدمات رفاهی، شامل: آب، برق، گاز، تلفن، حمام و مدرسه استفاده می‌کنند و این خدمات در اختیار صاحبان اصلی انقلاب، یعنی مردم قرار گرفته است؛ البته انقلاب خدمت‌های زیادی دیگری هم برای مردم ما داشته است. هر چند دشمنان با جنگ و توطئه و عملیات‌های تروریستی، خواسته‌اند جلوی آن‌ها را بگیرند؛ اما شکر خدا ما همیشه پیروز و سربلند بوده‌ایم.