قلک من

غلامرضا حیدری‌ابهری

آیا خدا دوست ندارد مردم پول‌دار شوند؟

چرا دوست ندارد؟ اگر خدا نمی‌خواست مردم پول‌دار شوند، به آن‌ها دست و پا و چشم و گوش و عقل و هوش نمی‌داد. خدا این نعمت‌ها را به مردم داده تا کار کنند و پول درآورند. خدا از پول‌دار شدن مردم بدش نمی‌آید و ناراحت نمی‌شود. هر کسی هر قدر که بخواهد می‌تواند کار کند و پول‌ درآورد. البته خدا از مردم می‌خواهد که از راه‌های درست پول درآورند و بعد از پول‌دار شدن به فقیران هم کمک کنند.

چرا بعضی‌ها پول‌دارتر هستند؟

شغل‌های مردم با هم فرق می‌کند. درآمد بعضی شغل‌ها بیش‌تر و درآمد بعضی کم‌تر است. مثلاً درآمد طلافروشی از سبزی‌فروشی خیلی بیش‌تر است. به خاطر همین است که بعضی‌ها پول‌دارتر از دیگران‌اند.

از پدرشان رسیده

بعضی از پول‌دارها، پول‌شان را خودشان به دست نیاورده‌اند، بلکه آن پول از پدرشان به آن‌ها رسیده است؛ یعنی پدرشان پول‌دار بوده و بعد از مرگ، پولش را برای فرزندش به ارث گذاشته است.

چرا پول‌دارها دوست دارند پول بیش‌تری به دست آورند؟

کسی که در خانه‌ای صدمتری زندگی می‌کند، دوست دارد خانه‌اش دویست‌ متری شود. کسی که خودروی قدیمی سوار می‌شود، دوست دارد ماشین نو و بزرگ بخرد. کسی که سالی یک بار به مسافرت می‌رود. دوست دارد هر ماه به سفر برود. همه‌ی آدم‌ها دوست دارند روزبه‌روز زندگی‌شان بهتر و راحت‌تر بشود. پول‌دارها هم دوست دارند روزبه‌روز زندگی‌شان بهتر بشود و هر چه می‌گذرد پول و ثروت بیش‌تری به دست بیاورند.

آدم‌ها هیچ‌وقت از مال و ثروت دنیا سیر نمی‌شوند. اگر همه‌ی دنیا را هم به یک آدم بدهند. باز دلش می‌خواهد بیش‌تر داشته باشد.

دوست‌ داشتن پول و ثروت بد نیست؛ اما هیچ‌کس نباید به خاطر پول، خودش را جهنمی کند. نباید کسی از راه‌های حرام پول درآورد یا حق مردم را بخورد یا سر پول با دوستانش دعوا کند.

آیا خدا همه‌ی نعمت‌هایش را به پول‌دارها داده است؟

نه، اصلاً این‌طور نیست. خدا همه‌ی نعمت‌هایش را به یک گروه نداده است. او نعمت‌هایش را بین مردم تقسیم کرده است؛ به بعضی دانش داده است؛ به بعضی‌ها فرزند مهربان و نیکوکار داده است؛ به بعضی‌ها شهرت و خوش‌نامی داده است؛ به بعضی‌ها چهره‌ی زیبا داده است؛ به بعضی‌ها قد بلند داده است؛ به بعضی‌ها صدای خوش داده است؛ به بعضی‌ها بدن قوی و به بعضی‌ها هم مال و ثروت داده است. پس، نباید خیال کنیم که خدا همه‌ی نعمت‌هایش را به پول‌دارها بخشیده است. نعمت فقط پول نیست. خدا نعمت‌های فراوانی دارد. فقط تعدادی از آن‌ها را به پول‌دارها داده است و به بقیه‌ی مردم هم نعمت‌هایی داده است که گاهی آن نعمت‌ها را اصلاً به پول‌دارها نداده است. نعمت‌هایی که خیلی بهتر از پول هستند.

دردسر هم دارد

مال و ثروت خوب است؛ اما دردسرهایی هم دارد. از قدیم گفته‌اند: «هر که بامش بیش، برفش بیش‌تر.» یعنی هر کس مال و ثروت بیش‌تری دارد، دردسرهایی را هم باید تحمل کند. یکی از دردسرهای پول، زحمت نگه‌داری آن است. آدم‌های پول‌دار، همیشه باید مواظب باشند تا دزدها پول‌شان را ندزدند یا کسی آن را با حقه‌بازی از آنان نگیرد یا به خاطر شرایط بازار و کم شدن خرید و فروش، پول آن‌ها کم نشود. گاهی، آدم‌های معمولی خیلی راحت‌تر و آسوده‌تر از ثروتمندها زندگی می‌کنند.

آیا خدا پول‌دارها را بیش‌تر دوست دارد؟

نه، اصلاً این‌طور نیست. دنیا جای آزمایش آدم‌هاست؛ یعنی خدا ما را به این دنیا آورده تا ما را آزمایش کند و ببیند کدام‌یک از ما در دنیا کارهای خوب و کدام‌یک کارهای بد انجام می‌دهیم. او ما را با وسیله‌های گوناگون آزمایش می‌کند. یکی از وسیله‌های آزمایش خدا، پول است. او به بعضی‌ها پول می‌دهد تا ببیند آن‌ها با پول‌شان چه کار می‌کنند. آیا از پول‌شان به فقیران‌ و یتیمان هم می‌دهند؟ به بعضی‌ها هم پول نمی‌دهد تا ببیند آیا آن‌ها شکرگزار و با ایمان باقی می‌مانند و در زمان بی‌پولی صبوری می‌کنند؟ همه‌ی بنده‌های خدا با هم برابرند. پول‌دارها و بی‌پول‌ها پیش خدا یکی هستند. اگر به کسی پول می‌دهد، معنی‌اش این نیست که او را بیش‌تر دوست دارد. اگر هم به کسی پول نمی‌دهد به این معنی نیست که از او بدش می‌آید. این سخن امام صادقA است.