قُلک

چرا مردم پول‌شان را در بانک می‌گذارند؟

غلامرضا حیدری‌ابهری

این کار فایده‌های بسیاری برای مردم دارد. اولین فایده‌اش این است که دزدها، دیگر نمی‌توانند پول آن‌ها را بدزدند. بانک، از پول مشتری‌هایش به خوبی نگه‌داری می‌کند. اگر کسی پولش را در خانه بگذارد، خیلی خطرناک است. دزدها پول‌های داخل خانه را راحت‌تر می‌توانند بدزدند. دومین فایده‌ی گذاشتن پول در بانک، زیاد شدن آن است. بانک با پول مردم، هتل، کارخانه، سینما و مانند این‌ها را می‌سازد و از این راه سود زیادی به دست می‌آورد. بانک قسمتی از سود خود را به مشتری‌هایش می‌دهد، یعنی به همان کسانی می‌دهد که پول‌شان را در بانک گذاشته‌اند.

***

بانک‌ها به جوانانی که می‌خواهند ازدواج کنند، مقداری پول قرض می‌دهد. بخشی از پول‌هایی که ما در بانک می‌گذاریم، قرض داده می‌شود.

آیا بچه‌ها هم می‌توانند پول‌شان را در بانک بگذارند؟

بله، بچه‌ها هم می‌توانند پول‌شان را در بانک، پس‌انداز کنند. برای این کار، لازم نیست خودشان به بانک بروند. پدر و مادرها می‌توانند برای آن‌ها حساب بانکی باز کنند.

حساب بانکی

وقتی می‌گویند کسی حساب بانکی دارد؛ یعنی مقداری از پولش را در بانک گذاشته است و برایش یک پرونده‌ی بانکی که دارای یک شماره حساب است، درست می‌کنند. صاحب حساب می‌تواند در حساب خود، پول بریزد یا از آن پول برداشت کند. دیگران هم می‌توانند برای او به آن حساب، پول بریزند.

آیا اشکالی دارد که در دعاهای‌مان از خدا پول و ثروت بخواهیم؟

نه، هیچ اشکالی ندارد. هر وقت دوست داشته باشیم، می‌توانیم دعا کنیم و از خدا پول بخواهیم. خدا از شنیدن درخواست‌های گوناگون ما هیچ‌وقت خسته نمی‌شود. او ما را دوست دارد. در هر جا و هر زمانی که صدایش کنیم. صدای ما را می‌شنود. به هر بهانه‌ای که با او حرف بزنیم، به ما توجه می‌کند. هیچ‌وقت به ما نمی‌گوید چرا درباره‌ی پول با من حرف می‌زنید.

آیا پول‌دارها نیز می‌توانند برای رسیدن به پول و ثروت بیش‌تر دعا کنند؟

چه اشکالی دارد که پول‌دارها هم به بهانه‌ی پول یا چیزهای دیگر با خدا حرف بزنند؟ چه اشکالی دارد که آن‌ها هم با خدا صمیمی‌تر شوند؟ البته پول‌دارها، در کنار دعا برای پول و ثروت بیش‌تر، باید به فکر فقیرها هم باشند. باید مقداری از ثروت خود را هم به آن‌ها بدهند. با این‌ کار، خدا دعاهای آنان را راحت‌تر می‌پذیرد.

برایت دعا نمی‌کنم

امامان برای خوش‌بختی و راحتی مردم همیشه دعا می‌کردند؛ اما اگر کسی می‌خواست کار و تلاش را کنار بگذارد و بدون زحمت، ثروتمند شود، برایش دعا نمی‌کردند. یک روز، شخصی به امام صادق(ع) گفت: «دعا کنید که خدا ثروت و روزیِ فراوانی به من بدهد.» امام صادق(ع) فرمود: «برایت دعا نمی‌کنم. خدا به تو فرمان داده، خودت هم دنبال کسب و کار باشی.»

با استفاده از کتاب «پول، خدا، بچه‌ها» نوشته‌ی غلامرضا حیدری ابهری، نشر جمال