)
توی جاده‌ی امید
طیبه رضوانی
من اسباب‌بازی ایرانی می‌خرم چون....
کارگران ایرانی می‌توانند خودشان برای بچه‌های ایرانی اسباب‌بازی تولید کنند و ما به خاطر تحریم، دیگر نگران کم شدن اسباب‌بازی‌های‌مان نیستیم.
سیدعلیرضا حسینی- یازده‌ساله
یک ایرانی هستم و دلم پیشرفت کشورم را می‌خواهد. من کشورم را خیلی دوست دارم و از هر راهی بتوانم برای آبادانی‌اش کوشش می‌کنم.
محمدطاها امینی- دوازده‌ساله
رهبرم امسال را سال رونق تولید اقتصاد نامیده‌اند و من به عنوان یک ایرانی باید به رونق اقتصاد کشورم کمک کنم.
زینب مطهری- یازده‌ساله
چون هم جنسش خوب است و هم کمک به کارگر ایرانی می‌شود.
نگار نعمت‌زاده- یازده‌ساله
من یک ایرانیِ با اعتقاد هستم و روی کشورم تعصب دارم.
ریحانه‌سادات شفیعی- دوازده‌ساله
کشورم، ایران است و من افتخار می‌کنم که یک ایرانی هستم که می‌توانم با خرید کالای ایرانی به مردم کشورم کمک کنم.
فرزانه مطهری- یازده‌ساله
پدرِ هم‌کلاسی‌ام کارگر یک کارخانه است و دوستم می‌گوید پدرش خیلی زحمتکش و مهربان است. اگر از کارخانه‌های ایرانی با خریدن کالاهای‌شان حمایت کنیم دیگر هیچ کارگری بی‌کار نمی‌شود.
زینب رضایی- دوازده‌ساله
کیفیت کالای ایرانی بالاست و وقتی که کشور خودمان می‌تواند اسباب‌بازیِ با کیفیت تولید کند دیگر چه نیازی هست که اسباب‌بازیِ خارجی بخریم.
محمد امرایی- نُه‌ساله
اسباب‌بازی‌های ایرانی مناسب فرهنگ خودمان تولید می‌شوند، مثل عروسک‌های دارا و سارا که لباس‌های محلی بچه‌های ایرانی را دارند؛ بنابراین می‌توانند برای تربیت و آموزش ما با فرهنگ ایران مفید باشند.
محمدمهیار نویدفر- سیزده‌ساله
من دلم می‌خواهد قطعات اسباب‌بازی‌هایم را جدا کنم و دوباره خودم روی هم سوار کنم.
اسباب‌بازی‌های خارجی چون گران هستند واقعاً نمی‌شود چنین ریسکی کرد و قطعاتش را درآورد؛ اما اسباب‌بازی‌های ایرانی به خاطر قیمت مناسب‌شان می‌توانند به خلاقیت ما کمک کنند.
زینب نگینی- دوازده‌ساله
وقتی خودمان توانایی تولید داریم، نیازی نیست که جنس خارجی بخریم.
رضا صانع- دَه‌ساله
)
ارسال نظر در مورد این مقاله