)
با دانشمندان ایرانی
هشتصدومین سالروز تولد
ناهید رحیمی
- سلام جناب وسایل تولدفروشی!
- به به... سلام آقای نماینده‌ی یونسکو. به فروشگاه ما خوش آمدید. خیلی وقت بود ندیده بودم‌تان.
- خیلی ممنونم. بله مدت زیادی است. کارهای سازمان خیلی زیاد است نشد سری به شما بزنم. کلی کار روی سرم ریخته و عجله دارم. لطفاً تعدادی کاغذ رنگی، چند عدد فشفشه، چند عدد برف شادی، پنج، شش عدد ترقه، چند عدد کلاه تولد و 1250 تا شمع کوچک بدهید.
- بله... چش... جانم؟! چند عدد شمع؟!
- عرض کردم 1250 عدد!
- ببخشید...! این همه شمع را برای چه می‌خواهید؟ این کی هست که 1250 سال عمر کرده!
- عرضم به حضورتان، فردا هزار و دویست‌وپنجاهمین سالروز تولد یکی از نوابغ و دانشمندان جهان است و سازمان یونسکو هم قرار است این سالروز را به یاد آن دانشمند جشن بگیرد!
- اوه... پس حتماً خیلی آدم مهمی بوده این نابغه که یک سازمان جهانی مثل یونسکو این‌طوری دارد برایش سنگ تمام می‌گذارد. حالا کی هست این فرد خوش‌بخت؟
- اسمش قطب‌الدین محمودبن مسعودبن مصلح کازرونی یا به طور خلاصه قطب‌الدین شیرازی است. یک نابغه اهل کشور ایران.
- چی گفتید؟!... اهل ایران؟!
- خب بله... مگر چیست؟
- مگر نابغه و دانشمند قحط بود که سازمان فخیمه‌ی یونسکو برای یک ایرانی دارد جشن تولد می‌گیرد؟!
- اتفاقاً نابغه و دانشمند قحط است... اما یک کشوری مثل ایران از همان قدیم‌الایامش یعنی از همان چند هزار سال پیش تا همین الآن، فِرت و فِرت دانشمند و نابغه تولید کرده و تولید می‌کند... اصلاً ژن این ایرانی‌ها یک‌جورهایی خیلی عجیب است. همه‌ی‌شان خیلی خیلی مخ هستند.
- چه می‌گویی؟!
- به جان تو دارم راستش را می‌گویم. همین قطب‌الدین شیرازی که داریم برایش جشن تولد می‌گیریم هزار سال پیش زندگی می‌کرده و پدرش یک پزشک مشهور بوده. خودش هم علاوه بر پزشکی، بر علوم دیگری هم مثل ریاضی، فلسفه، علوم ادبی، دین‌شناسی، موسیقی، سرودن شعر و فنون زیادی مسلط بوده. یک آدم همه‌فن حریف که کلی کارهای دیگر هم بلد بوده!
- نه بابا... راست می‌گویی؟
- به جان تو... تازه مدتی هم قاضی بوده و مدتی هم سفیر ایران در مصر.
- عجب! باور نکردنی است. مگر می‌شود؟
- بله که می‌شود... سازمان فخیمه‌ی یونسکو تازه از خدایش هم است و کلی مایه‌ی افتخارش که برای یک چنین شخصی جشن تولد می‌گیرد.
- آخر مگر می‌شود؟ به این ایرانی‌ها نمی‌آید از این دانشمندان و نوابغ توی بساط‌شان داشته باشند!
- اوووه... کجای کاری؟ آن‌قدر از این دانشمندان و آدم‌های نابغه زیاد دارند که خودشان هم خبر ندارند. بیش‌تر مردم ایران الآن نمی‌دانند اغلب نابغه‌های معروف و مشهور زمان‌های دورِ سرزمین‌های اسلامی، از یک نقطه و گوشه‌ی کشور پهناور ایران بوده‌اند. یک جست‌وجویی توی گوگل انجام بدهی دستگیرت می‌شود.
- وای حتماً... حالا به قربانت شوم... من که 1250 تا شمع ندارم.
- ای بابا... پس چه کار کنم من؟ آبروی‌مان می‌رود که...! مردم جهان پشت سر سازمان یونسکو حرف درمی‌آورند و می‌گویند خسیس‌بازی در آورده‌اند. تولد که بدون شمع نمی‌شود.
- نگران نباشید جناب نماینده‌ی سازمان یونسکو... از این شمع‌های عددی در آمده. راحت‌تر هم روی کیکی سوار می‌شود. بدهم خدمت‌تان؟
- آخ‌جان! راست می‌گویید آقای وسایل تولدفروشی؟! بله بله... از همان‌ها بدهید. خیالم راحت شد.
***
قطب‌الدین محمودبن مسعودبن مصلح شیرازی (زاده ۶۳۳ – در گذشته ۷۱۰ ه.ق) از علمای ایرانی قرن هفتم و اوایل قرن هشتم هجری بود. از او کتاب‌های باارزشی به جا مانده است.
)
ارسال نظر در مورد این مقاله