)
ایران زیبا
با عشایر زنجان
نوشته و عکس: عدالت عابدینی
من آیدا، دختری عشایر از شهرستان زنجان هستم. ما به زبان ترکی آذری صحبت می‌کنیم.
در زمان‌های گذشته خانواده‌های ما بین زنجان و آذربایجان در فصل سرما و گرما کوچ می‌کردند؛ اما در سال‌های اخیر با ماشین و خودرو، وسایل خود را در فصل گرما به جای سرد و خنک و در فصل سرما به جای گرم می‌بریم. البته در این ایام مثل سایر بچه‌ها به مدرسه هم می‌رویم.
پوشش سنتی عشایر
مردهای عشایر این‌جا معمولاً کت‌وشلوار می‌پوشند. کلاه شاپو به سر می‌کنند. خانم‌ها لباس‌های رنگی می‌پوشند. روی این لباس‌ها جلیقه‌ی پارچه‌دوزی شده و سکه‌های آویزان وجود دارد.
شغل مردم
دام‌داری مهم‌ترین شغل مردم است؛ البته علاوه بر دام‌داری گاو و گوسفند، پرورش اسب هم دارند. به خاطر آب و هوای خوب، پرورش زنبور عسل هم در این منطقه وجود دارد.
وقتی به مدت زیاد در جایی ساکن می‌شویم، مردم کار کشاورزی می‌کنند. بیش‌تر محصولات‌شان هم گندم و جو است.
صنایع دستی
جاجیم‌بافی، فرش‌بافی، نمدبافی، خورجین‌دوزی، انواع شیرینی‌ها، لبنیات و ساخت وسایل اسب از صنایع دستی و سوغاتی‌های‌مان هستند.
جشنواره‌ی عشایر
در چند سال گذشته جشنواره‌ای هم برای معرفی هر چه بهتر ما در استان زنجان در روستای قره اوغلانلو بخش زنجان‌رود برگزار می‌شد. در این جشنواره شما می‌توانید با صنایع دستی، غذاهای محلی، بازی‌های بومی- محلی و آداب و رسوم ما بیش‌تر آشنا شوید. مسابقه‌های شتردوانی، طناب‌کشی و کشتی سنتی از بخش‌های جالب این جشنواره است. زمان این جشنواره اردیبهشت هر سال است.
وقتی به مهمانی ما آمدید، خوردن نان‌های محلی تنوری را در این‌جا فراموش نکنید.
)
ارسال نظر در مورد این مقاله