10.22081/poopak.2021.71258
)
فواره‌ی شاد
زهرا عراقی
هر بار می‌افتم ولی
از شوق او پا می‌شوم
با دیدنش می‌ایستم
مانند گل وا می‌شوم
هر روز چندین مرتبه
او را زیارت می‌کنم
این‌جا شبیه دیگران
من هم عبادت می‌کنم
اطراف من پر می‌شود
هر لحظه از یاد خدا
شادم که یک فواره‌ام
در صحن زیبای رضا(ع)
ایران من بهشتی
اکرم‌سادات هاشمی‌پور
ایران من بهشتی
ایران من بهاری
در دست‌های گرمت
باغ شکوفه داری
*
هم سبزه داری و هم
دشت و کویر و دریا
ای میهن عزیزم
ای سرزمین زیبا
*
هر صبح آسمانت
لبریز از پرنده است
هر شب ستاره با تو
غرق نشاط و خنده است
*
به به چه‌قدر زیباست
لبخند غنچه‌هایت
من عاشق تو هستم
جان می‌دهم برایت
)
ارسال نظر در مورد این مقاله