گزارش

خدای مهربان

 سعادت سادات‌جوهری

امروز با تعدادی از اعضای محفل ادبی کودک و نوجوان ریحانه، به کتاب‌خانه آمدیم تا درباره‌ی یک موضوع جالب یعنی «خدای مهربان» با هم صحبت کنیم.

حالا اگر شما هم دوست دارید، جزئیات این گفت‌وگو را بخوانید، در ادامه با ما همراه باشید.

به نظر شما خدا کجاست؟

کوثر: خدا مثل نور می‌ماند، همه جا است و همیشه در کنار ماست.

فاطیما: خدا همه جای دنیاست. هر جا که فکرش را بکنیم خدا هست. مطمئنم حالا هم پیش من و همه است.

نگین: خدا همه جا است. همیشه مراقب ما آدم‌هاست. همیشه حواسش به ماست.

فاطمه: خدا همه جاست. وقتی راه می‌رویم. وقتی می‌خندیم، وقتی مهمانی می‌رویم، وقتی توی اتاق و حیاط می‌رویم. خدا همه جا با ماست.

مهسا: به نظر من خدا همیشه با ما همه جا می‌آید.

رقیه: چون خدا ما را آفریده پس خودش هم همه جا با ماست. هر کاری می‌کنیم را می‌بیند، هر چه حرف می‌زنیم، می‌شنود.

حالا که رقیه گفت خدا ما را آفریده.

گفتیم خدا همه جاست و می‌توانیم هر جا دوست داریم عبادت کنیم؛ پس به نظر شما چرا گاهی به مسجد می‌رویم؟

کوثر: چون وقتی به مسجد می‌رویم، دل‌مان آرامش پیدا می‌کند، به نماز خواندن‌مان بیش‌تر دقت می‌کنیم.

فاطیما: چون مسجد خانه‌ی خداست. وقتی مسجد می‌رویم مثل این است که به مهمانی خدا می‌رویم و دوست داریم بیش‌تر در کنار خدا باشیم. من مسجد را خیلی دوست دارم.

نگین: چون مسجد مکان عبادت است. و هر کسی به مسجد می‌آید می‌خواهد نماز بخواند و با خدا باشد.

مهسا: من همیشه همراه بزرگ‌ترها به مسجد می‌روم و در مسجد آدم‌های مهربان را می‌بینم که همه‌اش صلوات می‌فرستند، قرآن می‌خوانند.

فاطمه: برای این‌که مسجد پُر از آدم‌های خوب است. ما وقتی به مسجد می‌رویم دوست‌های خوب پیدا می‌کنیم، حرف‌های خوب می‌زنیم. فکر می‌کنم مسجد به خاطر همین‌ها برای عبادت بهتر است.

رقیه: در یک کتاب خواندم که عبادت در مسجد ثواب بیش‌تری دارد.

همین‌طور هر وقت مسجد می‌رویم می‌توانیم از حال همسایه‌ها با خبر بشویم، اگر کسی مشکلی داشت می‌توانیم آن مشکل را حل کنیم.

خب! این هم دلایل متنوع مسجد رفتن که از زبان شما شنیدم. پیامبرعزیزمان حضرت محمد(صلی الله علیه و آله) این حدیث را درباره‌ی مسجد فرمودند: «مساجد، خانه‌ی پرهیزکاران است.»

پس خوش‌به‌حال هر کسی که بیش‌تر به مسجد می‌رود.

دخترهای گل! چرا وقتی خدا ما را می‌بیند و از همه چیز ما آگاه است، به ما گفته تا برای خواسته‌های‌مان دعا کنیم؟ آخرین بار چه دعایی کردید؟

کوثر: چون ما خدا را دوست داریم و خدا هم ما را دوست دارد. وقتی دعا می‌کنیم، این دعاها خواهشی است که زودتر دعای‌مان مستجاب بشود.

من وقتی از خدا چیزی می‌خواهم بعد آن دعا برآورده نمی‌شود، مادرم می‌گوید صلاح نبوده، یعنی اگر آن دعا برآورده می‌شد به ضررم بوده. پس دعا یک راه دوستی با خداست.

آخرین بار برای ظهور امام زمان(عج الله تعالی فرجه) دعا کردم.

فاطیما: چون خدا دعا کردن را دوست دارد. ما وقتی دعا می‌کنیم خدا را خوش‌حال می‌کنیم.

من برای این‌که همه سالم باشند، و مریض نشوند، دعا می‌کنم.

نگین: دعا یعنی راز و نیاز. ما اگر از ته دل دعا کنیم خدا دعای‌مان را برآورده می‌کند. آخرین بار دعا کردم امام زمان(عج الله تعالی فرجه) ظهور کند.

مهسا: آخرین بار برای درس‌هایم دعا کردم که امتحانم خوب شود.

فاطمه: دعا با خدا یعنی چیزی را از خدا خواستن. ما با دعا از خدا می‌خواهیم که آرزوهای‌مان برآورده شود.

رقیه: دعا کردن یعنی از ته دل چیزی را از خدا بخواهیم.

آخرین دعایم این بود کرونا از بین برود.

چه دعاهای قشنگی! همان‌طور که بعضی از شما اشاره کردید خدا دعا کردن را دوست دارد و در آیه‌ی شصت سوره‌ی غافر هم فرموده: «بخوانید مرا تا اجابت کنم شما را.»

خدا نعمت‌های زیادی به ما داده، چند تا از نعمت‌های خدا را مثال بزنید و بگویید برای قدردانی نعمت‌ها چه کار می‌کنید؟

کوثر: نعمت سلامتی، مهربانی، پدر و مادر خوب، کتاب، دوستان خوب و...

من برای قدردانی خدا از وقتی به سن تکلیف رسیدم به کارهایی که خدا گفته عمل می‌کنم! نماز می‌خوانم، روزه می‌گیرم، حجابم را رعایت می‌کنم.

فاطیما: نعمت پدر و مادر، خانواده، خانه‌ای که داریم، پارک و چیزهای قشنگی که خدا آفریده.

من برای قدردانی از نعمت‌های خدا، به پدر و مادرم احترام می‌گذارم. مراقب طبیعت هستم.

نگین: نعمت‌ها خیلی زیادند.

من برای قدردانی از نعمت‌های خدا از آن‌ها درست استفاده می‌کنم. مثلاً آب را هدر نمی‌دهم. مراقب برادرم هستم.

رقیه: نعمت‌ها خیلی زیادند. این‌که سالمم، می‌توانم درس بخوانم، به کتاب‌خانه بیایم. برای قدردانی بیش‌تر خدا را عبادت می‌کنم.

آفرین به همه‌ی شما! به فرموده‌ی امام علی(ع):

«شکر نعمت، نعمتت افزون کند.» (بحار، ج٧1، ص٤٤.)

«یعنی هر چه‌قدر بیش‌تر شکرگزار باشیم، خدا هم نعمت‌های بیش‌تری به ما می‌بخشد.»

و اما برویم سراغ سؤال آخر! این متن را ادامه بدهید.

خدای مهربانم

کوثر: خدای مهربانم به خاطر همه‌ی نعمت‌هایی که به من دادی از تو ممنونم.

فاطیما: خدای مهربانم دوست دارم همیشه کنارم باشی، مراقب من و خانواده‌ام باشی، نگین: خدای مهربانم از تو سپاس‌گزارم که، به ما دنیای زیبا دادی تا ما در این جهان زیبا زندگی کنیم.

مهسا: خدای مهربانم فقط می‌خواهم بگویم یک عالمه با قلبم دوستت دارم.

فاطمه: خدای مهربانم تو خیلی به من خوبی کردی. مثل مادرم با من خوبی. به من همه چیز دادی. من تو را دوست می‌دارم.

رقیه: خدای مهربانم خدایی که ما را آفریدی، برای همه‌ی نعمت‌هایت شکر می‌گویم. امیدوارم از من تا همیشه راضی باشی.

***

ممنونم از همراهی همه‌ی شما دخترخانم‌های گل! یادمان باشد بهترین دوست ما خداست؛ حتی اگر بعضی وقت‌ها اشتباه کنیم خدا اشتباه ما را نادیده می‌گیرد و با مهربانی‌اش ما را می‌بخشد خداوند در قرآن می‌فرماید:

«همانا خداوند آمرزنده و مهربان است.» (آیه‌ی 53، سوره‌ی زمر)